۱۳۸۹ اسفند ۴, چهارشنبه

برای به حرکت در اوردن لشگر ناراضیان چه باید کرد؟

 
اون هایی که باید تکون بخورند، هنوز منفعلند.

یک عده جوون بیباک داریم که چند تاشون رو که من میشناسم در هفته پیش گرفتند و دیروز ازاد کردند. اینها فعالند و میدانند چه میخواهند. اما خیل دیگری هم از جوانان داریم که سرشان به مسائل سطحی گرم است.

یک نسل بالای چهل و پنج سال نوجوانان دوره انقلاب اسلامی هم هستند که رفتار بیشترشان باعث تاسف است. ان گند بزرگ را انزمان به کشور زده اند و حالا هم با اینکه بیشترشان مخالفند ولی معمولا منقعل و عافیت طلبند.

اقشارپایین هم دو دسته اند. یک بخشی که کارگر و زحمتکش هستند. ادمهایی از نیپ اسانلو که ازارشان میدهند و به زور ساکتشان میکنند و یک بخش دیگر لمپی مآب که باوجود اینکه حتی بسیاری از خود انها هم دلخوشی ندارند، بهشان ساندیش و پفک میدهند و می اورندشان در تظاهرات دولتی.

اگر فکری نکنیم همینطور درچا میزنیم. باید یک اتفاقی بیفتد تا مردم به حرکت در بیایند.
در سال شروع انقلاب اسلامی یعنی 56 هم یک چنین اوضاعی بوده. شنیدم که عوامل خمینی در انزمان برای به حرکت دراوردن مردم مثلا از جمله سینمای رکس ابادان را اتش زدند و به گردن رژیم انداختند، تا مردم به راه بیفتند. ما که نمیتوانیم چنین کارهایی بکنیم، باید فکری اساسی برای به راه انداختن مردم کرد. باید یک اتفاق عمده ای درصحنه سیاسی اجتماعی بیفتد تا احساسات مردم بشدت بر ضد رژیم تهییج شود. مثل یک فتیله بشکه باروت نارضایی ها را ناگهان منفجر کند !!!!!!!!!!!!!!

ان اتفاق چه میتواند باشد؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر